Ανατομία μιάς κλειδαριάς (συνέχεια).

Άλλη μιά κλειδαριά απ' το Φιλιάτι. Πρέπει να είναι φερμένη από το εξωτερικό ή από μεγάλο αστικό κέντρο, γιατί δεν μοιάζει με τις συνηθισμένες κλειδαριές της περιοχής.
 Για μεγαλύτερη ασφάλεια, το κλειδί είχε σταυροειδή μορφή κι είχε τέσσερα αντί για ένα άγκιστρα. Όταν κάποιος γύριζε το κλειδί χτυπούσε κι η προσαρμοσμένη καμπανέλα, ειδοποιώντας ότι ανοίγει η θύρα! Την άνοιξα για να την καθαρίσω και να ξαναφτιάξω (με τη βοήθεια του Λάρη) τα ελατήρια, ώστε να ξαναλειτουργήσει.

Μετά από τη σχετική έρευνα με το Λάρη (στου Εφαψίωνος με το σχετικό μπουρδέτο -κανόκες αυτή τη φορά-!) βγήκε το συμπέρασμα ότι έπρεπε κάποιος να γυρίσει πρώτα το κλειδί δεξιόστροφα ώστε να ακουστεί το "κλικ" του κλειδώματος, και μετά να ανοίξει τη θύρα. Άλλη μια πρόσθετη ασφάλεια!
 Υ.Σ. Τώρα παιδευόμαστε με το κουδούνι γμτ!